κωλο-
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία
Ετυμολογία
επεξεργασία
- κωλο- < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κωλο-. Συγχρονικά αναλύεται σε κώλ(ος) + -ο-
Πρόθημα
επεξεργασία
κωλο-, κωλό- ή κωλ-
- πρώτο συνθετικό
- λέξεων που σχετίζονται με τον κώλο
- με υποτιμητική ή/και υβριστική σημασία
- που δηλώνει τη δυσαρέσκεια του ομιλητή γι' αυτό που δηλώνει το δεύτερο συνθετικό
- (σπάνιο) για θετικό χαρακτηρισμό
Άλλες γραφές
επεξεργασία- Σε ονόματα ή τοπωνύμια, συχνά με αιδήμονα γραφή κολο-, για αποφυγή του συνειρμού με το κώλος.
- ⮡ Κολοκοτρώνης (Κωλοκοτρόνης), Κολοπετινίτσα (Κωλοπετεινίτσα)
Σύνθετα
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
κωλο-
|
|
Ετυμολογία
επεξεργασία
- κωλο- < κῶλ(ος) (πρωκτός) + -ο- < ελληνιστική κοινή κῶλος < αρχαία ελληνικά κῶλον (μέλος, τμήμα σώματος)
Πρόθημα
επεξεργασία
κωλο-, κωλό- ή κωλ-
Σύνθετα
επεξεργασίαΑρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία Ετυμολογία
επεξεργασία
Πρόθημα
επεξεργασία
κωλο- ή κωλό- και κωλ-
- πρώτο συνθετικό που αναφέρεται σε τμήματα ή μέρη
- του σώματος
- κωλοπλάστης (που κατασκευάζει τεχνητά μέλη)
- κωλόβαθρον (ξυλοπόδαρο), κωλοβαθριστής
- κωλοτομέω
- κωλακρέτης / κωλαγρέτης (αξιωματούχος που συλλέγει κομμάτια για θυσίες)
- ποιητικών μέτρων, των κώλων
- του σώματος
Συγγενικά
επεξεργασίαΣύνθετα
επεξεργασία- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα κωλο- στο Βικιλεξικό
- Λέξεις κωλο- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts
Δείτε επίσης
επεξεργασίαδιαφορετικής ετυμολογίας:
- κωλύω, κωλυσ-
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ «κώλον», «κώλος» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.