Κωλοκοτρόνης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Κωλοκοτρόνης	οι	Κωλοκοτρόνηδες & Κωλοκοτροναίοι
γενική	του	Κωλοκοτρόνη	των	Κωλοκοτρόνηδων & Κωλοκοτροναίων
αιτιατική	τον	Κωλοκοτρόνη	τους	Κωλοκοτρόνηδες & Κωλοκοτροναίους
κλητική		Κωλοκοτρόνη		Κωλοκοτρόνηδες & Κωλοκοτροναίοι
Ονοματεπώνυμα - Κατηγορία όπως «Κωλοκοτρόνης (κλίση: νοικοκύρης)» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κωλοκοτρόνης < κωλο- (κώλος) + κοτρόνι + -ης (μεταφραστικό δάνειο) αλβανική bythë + gur

※  «Αὐτὸς εἶχε ἕνα παιδί, Γιάννη, καὶ ἕνας Ἀρβανίτης εἶπε: «Βρέ, τί Μπιθεκούρας εἶναι αὐτός». Δηλαδὴ πόσον ὁ κῶλος του εἶναι σὰν κοτρόνι, καὶ ἔτσι τοῦ ἔμεινε τὸ ὄνομα Κολοκοτρώνης.» (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Διηγήσεις αγωνιστών του ’21)

Κύριο όνομα

Κωλοκοτρόνης αρσενικό

• ελληνικό ανδρικό επώνυμο. Η συνηθισμένη γραφή του είναι Κολοκοτρώνης.

  ※  Τὴν ἀλήθειαν δὲ ταύτην οὐδ' αὐτὸς ὁ Κωλοκοτρόνης ἠγνόει. (*, 1853)

Μεταγραφές

• → δείτε τη λέξη Κολοκοτρώνης