κράσπεδον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κράσπεδον	τὰ	κράσπεδᾰ
γενική	τοῦ	κρασπέδου	τῶν	κρασπέδων
δοτική	τῷ	κρασπέδῳ	τοῖς	κρασπέδοις
αιτιατική	τὸ	κράσπεδον	τὰ	κράσπεδᾰ
κλητική ὦ!		κράσπεδον		κράσπεδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κρασπέδω
γεν-δοτ	τοῖν		κρασπέδοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κράσπεδον < κράς (<κάρα) + πέδον

Ουσιαστικό

κράσπεδον

1. άκρη
2. περιθώριο
3. κράσπεδο