κολάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κολάζω < αρχαία ελληνική κόλος

Ρήμα

κολάζω (μεσοπαθητικό κολάζομαι)

1. φέρνω κάποιον κοντά στον πειρασμό

   ≈ συνώνυμα: σκανδαλίζω

2. μειώνω, περιορίζω, μετριάζω
3. επιτιμώ, ψέγω, δεν θεωρώ κάτι σωστό
4. επιβάλλω σε κάποιον ποινή, τιμωρώ

Συγγενικά

• κολοβός
• κόλαση
• κολάσιμος
• κολασμένος
• κολασμός
• κολαστήριο
• κολαστής
• ακολασία
• ακόλαστος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κολάζω	κόλαζα	θα κολάζω	να κολάζω		κολάζοντας
β' ενικ.	κολάζεις	κόλαζες	θα κολάζεις	να κολάζεις	κόλαζε
γ' ενικ.	κολάζει	κόλαζε	θα κολάζει	να κολάζει
α' πληθ.	κολάζουμε	κολάζαμε	θα κολάζουμε	να κολάζουμε
β' πληθ.	κολάζετε	κολάζατε	θα κολάζετε	να κολάζετε	κολάζετε
γ' πληθ.	κολάζουν(ε)	κόλαζαν κολάζαν(ε)	θα κολάζουν(ε)	να κολάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κόλασα	θα κολάσω	να κολάσω		κολάσει
β' ενικ.		κόλασες	θα κολάσεις	να κολάσεις	κόλασε
γ' ενικ.		κόλασε	θα κολάσει	να κολάσει
α' πληθ.		κολάσαμε	θα κολάσουμε	να κολάσουμε
β' πληθ.		κολάσατε	θα κολάσετε	να κολάσετε	κολάστε
γ' πληθ.		κόλασαν κολάσαν(ε)	θα κολάσουν(ε)	να κολάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κολάσει	είχα κολάσει	θα έχω κολάσει	να έχω κολάσει
β' ενικ.	έχεις κολάσει	είχες κολάσει	θα έχεις κολάσει	να έχεις κολάσει
γ' ενικ.	έχει κολάσει	είχε κολάσει	θα έχει κολάσει	να έχει κολάσει
α' πληθ.	έχουμε κολάσει	είχαμε κολάσει	θα έχουμε κολάσει	να έχουμε κολάσει
β' πληθ.	έχετε κολάσει	είχατε κολάσει	θα έχετε κολάσει	να έχετε κολάσει
γ' πληθ.	έχουν κολάσει	είχαν κολάσει	θα έχουν κολάσει	να έχουν κολάσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κολάζομαι	κολαζόμουν(α)	θα κολάζομαι	να κολάζομαι
β' ενικ.	κολάζεσαι	κολαζόσουν(α)	θα κολάζεσαι	να κολάζεσαι
γ' ενικ.	κολάζεται	κολαζόταν(ε)	θα κολάζεται	να κολάζεται
α' πληθ.	κολαζόμαστε	κολαζόμαστε κολαζόμασταν	θα κολαζόμαστε	να κολαζόμαστε
β' πληθ.	κολάζεστε	κολαζόσαστε κολαζόσασταν	θα κολάζεστε	να κολάζεστε	(κολάζεστε)
γ' πληθ.	κολάζονται	κολάζονταν κολαζόντουσαν	θα κολάζονται	να κολάζονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κολάστηκα	θα κολαστώ	να κολαστώ		κολαστεί
β' ενικ.		κολάστηκες	θα κολαστείς	να κολαστείς	κολάσου
γ' ενικ.		κολάστηκε	θα κολαστεί	να κολαστεί
α' πληθ.		κολαστήκαμε	θα κολαστούμε	να κολαστούμε
β' πληθ.		κολαστήκατε	θα κολαστείτε	να κολαστείτε	κολαστείτε
γ' πληθ.		κολάστηκαν κολαστήκαν(ε)	θα κολαστούν(ε)	να κολαστούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω κολαστεί	είχα κολαστεί	θα έχω κολαστεί	να έχω κολαστεί		κολασμένος
β' ενικ.	έχεις κολαστεί	είχες κολαστεί	θα έχεις κολαστεί	να έχεις κολαστεί
γ' ενικ.	έχει κολαστεί	είχε κολαστεί	θα έχει κολαστεί	να έχει κολαστεί
α' πληθ.	έχουμε κολαστεί	είχαμε κολαστεί	θα έχουμε κολαστεί	να έχουμε κολαστεί
β' πληθ.	έχετε κολαστεί	είχατε κολαστεί	θα έχετε κολαστεί	να έχετε κολαστεί
γ' πληθ.	έχουν κολαστεί	είχαν κολαστεί	θα έχουν κολαστεί	να έχουν κολαστεί

Μεταφράσεις

    κολάζω

αγγλικά : tempt (en), punish (en) γερμανικά : bestrafen (de), verführen (de) ιταλικά : punire (it) mitigare (it) tentare (it)