κλητήρας

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κλητήρας	οι	κλητήρες
γενική	του	κλητήρα	των	κλητήρων
αιτιατική	τον	κλητήρα	τους	κλητήρες
κλητική		κλητήρα		κλητήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλητήρας < αρχαία ελληνική κλητήρ

Προφορά

ΔΦΑ : /kliˈti.ɾas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλη‐τή‐ρας

Ουσιαστικό

κλητήρας αρσενικό ή θηλυκό

• (επάγγελμα) εκείνος ο οποίος μοιράζει διάφορα έγγραφα.

  ※ Σβυσμένο γκάζι, ἐρημιὰ καὶ λάκκος ἀνοιγμένος, / δελτίον ἀστυνομικὸν, κλητῆρας κοιμισμένος. (Γεώργιος Σουρής, Αθήνα, 1883)

Μεταφράσεις

    κλητήρας

γαλλικά : huissier (fr)