κλαστήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κλαστήριον	τὰ	κλαστήριᾰ
γενική	τοῦ	κλαστηρίου	τῶν	κλαστηρίων
δοτική	τῷ	κλαστηρίῳ	τοῖς	κλαστηρίοις
αιτιατική	τὸ	κλαστήριον	τὰ	κλαστήριᾰ
κλητική ὦ!		κλαστήριον		κλαστήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλαστηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		κλαστηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλαστήριον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κλαστήριον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (εργαλείο) κλαδευτήρι, δρεπάνι για κλάδεμα αμπελιού

  ※  ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Κ

  κλαστήριον: δρέπανον S. τὸ τῆς ἀμπέλου <φύλλα τέμνον>

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κλάω, κλαστός και κλαστάζω

Πηγές

• κλαστήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.