κινδυνεύω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κινδυνεύω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κινδυνεύω

Προφορά

ΔΦΑ : /cin.ðiˈne.vo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κιν‐δυ‐νεύ‐ω

Ρήμα

κινδυνεύω, αόρ.: κινδύνεψα/κινδύνευσα (χωρίς παθητική φωνή)

1. αντιμετωπίζω κίνδυνο, βρίσκομαι σε επικίνδυνη θέση ή κατάσταση

   ↪ Οδηγώντας υπό την επήρρεια αλκοόλ κινδυνεύεις να έχεις ατύχημα.

2. απειλούμαι από καταστροφή

   ↪ Το οικοσύστημα της λίμνης κινδυνεύει από τα λήμματα του εργοστασίου.

3. απειλείται η ζωή μου

   ↪ ο ανθενής κινδύνεψε να πεθάνει

Συγγενικές λέξεις

• κίνδυνος
• κινδυνώδης

Σύνθετα

• ακίνδυνος
• διακινδυνεύω
• επικίνδυνος
• κινδυνολογία
• κινδυνολογώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κινδυνεύω	κινδύνευα	θα κινδυνεύω	να κινδυνεύω		κινδυνεύοντας
β' ενικ.	κινδυνεύεις	κινδύνευες	θα κινδυνεύεις	να κινδυνεύεις	κινδύνευε
γ' ενικ.	κινδυνεύει	κινδύνευε	θα κινδυνεύει	να κινδυνεύει
α' πληθ.	κινδυνεύουμε	κινδυνεύαμε	θα κινδυνεύουμε	να κινδυνεύουμε
β' πληθ.	κινδυνεύετε	κινδυνεύατε	θα κινδυνεύετε	να κινδυνεύετε	κινδυνεύετε
γ' πληθ.	κινδυνεύουν(ε)	κινδύνευαν κινδυνεύαν(ε)	θα κινδυνεύουν(ε)	να κινδυνεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κινδύνεψα	θα κινδυνέψω	να κινδυνέψω		κινδυνέψει
β' ενικ.		κινδύνεψες	θα κινδυνέψεις	να κινδυνέψεις	κινδύνεψε
γ' ενικ.		κινδύνεψε	θα κινδυνέψει	να κινδυνέψει
α' πληθ.		κινδυνέψαμε	θα κινδυνέψουμε	να κινδυνέψουμε
β' πληθ.		κινδυνέψατε	θα κινδυνέψετε	να κινδυνέψετε	κινδυνέψτε
γ' πληθ.		κινδύνεψαν κινδυνέψαν(ε)	θα κινδυνέψουν(ε)	να κινδυνέψουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κινδυνέψει	είχα κινδυνέψει	θα έχω κινδυνέψει	να έχω κινδυνέψει
β' ενικ.	έχεις κινδυνέψει	είχες κινδυνέψει	θα έχεις κινδυνέψει	να έχεις κινδυνέψει
γ' ενικ.	έχει κινδυνέψει	είχε κινδυνέψει	θα έχει κινδυνέψει	να έχει κινδυνέψει
α' πληθ.	έχουμε κινδυνέψει	είχαμε κινδυνέψει	θα έχουμε κινδυνέψει	να έχουμε κινδυνέψει
β' πληθ.	έχετε κινδυνέψει	είχατε κινδυνέψει	θα έχετε κινδυνέψει	να έχετε κινδυνέψει
γ' πληθ.	έχουν κινδυνέψει	είχαν κινδυνέψει	θα έχουν κινδυνέψει	να έχουν κινδυνέψει

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κινδυνεύω	κινδύνευα	θα κινδυνεύω	να κινδυνεύω		κινδυνεύοντας
β' ενικ.	κινδυνεύεις	κινδύνευες	θα κινδυνεύεις	να κινδυνεύεις	κινδύνευε
γ' ενικ.	κινδυνεύει	κινδύνευε	θα κινδυνεύει	να κινδυνεύει
α' πληθ.	κινδυνεύουμε	κινδυνεύαμε	θα κινδυνεύουμε	να κινδυνεύουμε
β' πληθ.	κινδυνεύετε	κινδυνεύατε	θα κινδυνεύετε	να κινδυνεύετε	κινδυνεύετε
γ' πληθ.	κινδυνεύουν(ε)	κινδύνευαν κινδυνεύαν(ε)	θα κινδυνεύουν(ε)	να κινδυνεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κινδύνευσα	θα κινδυνεύσω	να κινδυνεύσω		κινδυνεύσει
β' ενικ.		κινδύνευσες	θα κινδυνεύσεις	να κινδυνεύσεις	κινδύνευσε
γ' ενικ.		κινδύνευσε	θα κινδυνεύσει	να κινδυνεύσει
α' πληθ.		κινδυνεύσαμε	θα κινδυνεύσουμε	να κινδυνεύσουμε
β' πληθ.		κινδυνεύσατε	θα κινδυνεύσετε	να κινδυνεύσετε	κινδυνεύστε
γ' πληθ.		κινδύνευσαν κινδυνεύσαν(ε)	θα κινδυνεύσουν(ε)	να κινδυνεύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κινδυνεύσει	είχα κινδυνεύσει	θα έχω κινδυνεύσει	να έχω κινδυνεύσει
β' ενικ.	έχεις κινδυνεύσει	είχες κινδυνεύσει	θα έχεις κινδυνεύσει	να έχεις κινδυνεύσει
γ' ενικ.	έχει κινδυνεύσει	είχε κινδυνεύσει	θα έχει κινδυνεύσει	να έχει κινδυνεύσει
α' πληθ.	έχουμε κινδυνεύσει	είχαμε κινδυνεύσει	θα έχουμε κινδυνεύσει	να έχουμε κινδυνεύσει
β' πληθ.	έχετε κινδυνεύσει	είχατε κινδυνεύσει	θα έχετε κινδυνεύσει	να έχετε κινδυνεύσει
γ' πληθ.	έχουν κινδυνεύσει	είχαν κινδυνεύσει	θα έχουν κινδυνεύσει	να έχουν κινδυνεύσει

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    κινδυνεύω

αγγλικά : be in danger (en), risk (en) γαλλικά : être en danger (fr), risquer (fr) γερμανικά : in Gefahr sein (de), riskieren (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

κινδυνεύω < κίνδυν(ος) + -εύω

Ρήμα

κινδυνεύω

1. (αμετάβατο) κινδυνεύω, βρίσκομαι σε κίνδυνο
2. (μεταβατικό) (+ δοτική) βάζω κάτι σε κίνδυνο, διακινδυνεύω
3. (μεταβατικό) (+ απαρέμφατο) κινδυνεύω να ...
4. (μεταβατικό) (+ απαρέμφατο) φαίνεται πιθανό ότι ...
5. (+ αιτιατική σύστοιχου αντικειμένου)

   ↪ κινδυνεύω την ψευδομαρτυρίαν: κινδυνεύω να κατηγορηθώ ως ψευδομάρτυρας

    κινδυνεύω - ενεργητικοί τύποι

ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ κινδυνεύω κινδυνεύω κινδυνεύοιμι — σὺ κινδυνεύεις κινδυνεύῃς κινδυνεύοις κινδύνευε οὖτος κινδυνεύει κινδυνεύῃ κινδυνεύοι κινδυνευέτω ἡμεῖς κινδυνεύομεν κινδυνεύωμεν κινδυνεύοιμεν — ὑμεῖς κινδυνεύετε κινδυνεύητε κινδυνεύοιτε κινδυνεύετε οὗτοι κινδυνεύουσῐ(ν) κινδυνεύωσῐ(ν) κινδυνεύοιεν κινδυνευόντων κινδυνευέτωσαν 2o δυϊκός κινδυνεύετον κινδυνεύητον κινδυνεύοιτον κινδυνεύετον 3o δυϊκός κινδυνεύετον κινδυνεύητον κινδυνευοίτην κινδυνευέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο κινδυνεύειν κινδυνεύων κινδυνεύουσα κινδυνεῦον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐκινδύνευον - - - σύ ἐκινδύνευες - - - οὖτος ἐκινδύνευε - - - ἡμεῖς ἐκινδυνεύομεν - - - ὑμεῖς ἐκινδυνεύετε - - - οὗτοι ἐκινδύνευον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ κινδυνεύσω - κινδυνεύσοιμι - σύ κινδυνεύσεις - κινδυνεύσοις - οὗτος κινδυνεύσει - κινδυνεύσοι - ἡμεῖς κινδυνεύσομεν - κινδυνεύσοιμεν - ὑμεῖς κινδυνεύσετε - κινδυνεύσοιτε - οὗτοι κινδυνεύσουσι(ν) - κινδυνεύσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή κινδυνεύσειν κινδυνεύσων κινδυνεύσουσα κινδυνεῦσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐκινδύνευσα κινδυνεύσω κινδυνεύσαιμι - σύ ἐκινδύνευσας κινδυνεύσῃς κινδυνεύσαις / κινδυνεύσειας κινδύνευσον οὗτος ἐκινδύνευσε κινδυνεύσῃ κινδυνεύσαι / κινδυνεύσειεν κινδυνευσάτω ἡμεῖς ἐκινδυνεύσαμεν κινδυνεύσωμεν κινδυνεύσαιμεν - ὑμεῖς ἐκινδυνεύσατε κινδυνεύσητε κινδυνεύσαιτε κινδυνεύσατε οὗτοι ἐκινδύνευσαν κινδυνεύσωσι(ν) κινδυνεύσαιεν / κινδυνεύσειαν κινδυνευσάντων / κινδυνευσάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή κινδυνεῦσαι κινδυνεύσας κινδυνεύσασα κινδυνεῦσαν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ κεκινδύνευκα κεκινδυνεύκω / κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός ὦ κεκινδυνεύκοιμι / κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός εἴην - σύ κεκινδύνευκας κεκινδυνεύκῃς / κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός ᾖς κεκινδυνεύκοις / κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός εἴης κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός ἴσθι οὗτος κεκινδύνευκε κεκινδυνεύκῃ / κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός ᾖ κεκινδυνεύκοι / κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός εἴη κεκινδυνευκώς, κεκινδυνευκυῖα, κεκινδυνευκός ἔστω ἡμεῖς κεκινδυνεύκαμεν κεκινδυνεύκωμεν / κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα ὦμεν κεκινδυνεύκοιμεν / κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς κεκινδυνεύκατε κεκινδυνεύκητε / κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα ἦτε κεκινδυνεύκοιτε / κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα εἴητε/εἶτε κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα ἔστε οὗτοι κεκινδυνεύκασι(ν) κεκινδυνεύκωσι(ν) / κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα ὦσι(ν) κεκινδυνεύκοιεν / κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα εἴησαν/εἶεν κεκινδυνευκότες, κεκινδυνευκυῖαι, κεκινδυνευκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή κεκινδυνευκέναι κεκινδυνευκώς κεκινδυνευκυῖα κεκινδυνευκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐκεκινδυνεύκειν - - - σύ ἐκεκινδυνεύκεις - - - οὖτος ἐκεκινδυνεύκει - - - ἡμεῖς ἐκεκινδυνεύκεμεν - - - ὑμεῖς ἐκεκινδυνεύκετε - - - οὗτοι ἐκεκινδυνεύκεσαν - - -

• Παθητικοί τύποι (κυρίως στον ενεστώτα) → λείπει η κλίση

Πηγές

• «κινδυνεύω» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «κινδυνεύω» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.