κεβλήπυρις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κεβλήπυρῐς	αἱ	κεβληπύρεις
γενική	τῆς	κεβληπύρεως	τῶν	κεβληπύρεων
δοτική	τῇ	κεβληπύρει	ταῖς	κεβληπύρεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κεβλήπυρῐν	τὰς	κεβληπύρεις
κλητική ὦ!		κεβλήπυρῐ		κεβληπύρεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κεβληπύρει
γεν-δοτ	τοῖν		κεβληπυρέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεβλήπυρις < μακεδονική διάλεκτος κεβλή (κεφάλι) + πῦρ + -ις

Ουσιαστικό

κεβλήπυρις, -εως θηλυκό

1. (πτηνό) είδος πουλιού με κόκκινο φτέρωμα στο κεφάλι

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ὄρνιθες, στίχ. 303

   νέρτος, ἱέραξ, φάττα, κόκκυξ, ἐρυθρόπους, κεβλήπυρις,

2. (ως κύριο όνομα) παρατσούκλι του Θεμιστοκλή

Πηγές

• κεβλήπυρις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κεβλήπυρις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.