κεβλή

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κεβλή	αἱ	κεβλαί
γενική	τῆς	κεβλῆς	τῶν	κεβλῶν
δοτική	τῇ	κεβλῇ	ταῖς	κεβλαῖς
αιτιατική	τὴν	κεβλήν	τὰς	κεβλᾱ́ς
κλητική ὦ!		κεβλή		κεβλαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κεβλᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		κεβλαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεβλή (ελληνιστική κοινή) < συντετμημένος τύπος του κεβαλή (< κεφαλή με τροπή του φ σε β)

Ουσιαστικό

κεβλή, -ῆς θηλυκό, (ελληνιστική κοινή) μακεδονικός τύπος του κεφαλή

• (ανατομία) κεφάλι

Άλλες μορφές

• κεβαλή
• κέβλη

Συγγενικά

• κεβλήγονος
• κεβλήνη
• κεβλήπυρις
• κέβλος

Πηγές

• κεβλή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κεβλή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.