κατρουλής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κατρουλής	οι	κατρουλήδες
γενική	του	κατρουλή	των	κατρουλήδων
αιτιατική	τον	κατρουλή	τους	κατρουλήδες
κλητική		κατρουλή		κατρουλήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατρουλής < κατουρλής με αντιμετάθεση του [ɾ] < μεσαιωνική ελληνική *κατουρλής < αρχαία ελληνική κατουρέω / κατουρῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.tɾuˈlis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τρου‐λής

Ουσιαστικό

κατρουλής αρσενικό (θηλυκό κατρουλού)

• (προφορικό, κυριολεκτικά και μεταφορικά) άλλη μορφή του κατουρλής (με θηλυκό κατουρλού)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κατουρώ και ούρο

Μεταφράσεις

    κατρουλής

→ δείτε τη λέξη κατουρλής