κατάστιχον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κατάστιχον	τὰ	κατάστιχᾰ
γενική	τοῦ	καταστίχου	τῶν	καταστίχων
δοτική	τῷ	καταστίχῳ	τοῖς	καταστίχοις
αιτιατική	τὸ	κατάστιχον	τὰ	κατάστιχᾰ
κλητική ὦ!		κατάστιχον		κατάστιχᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταστίχω
γεν-δοτ	τοῖν		καταστίχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάστιχον < (συνεκφορά) κατά στίχον < αρχαία ελληνική στίχος < στείχω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *steygʰ- (περπατώ)

Ουσιαστικό

κατάστιχον ουδέτερο

1. κατάλογος
2. (κατ’ επέκταση) κατάστιχο, λογιστικό βιβλίο
3. (κατ’ επέκταση) κτηματολόγιο