κανονάρχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κανονάρχος	οι	κανονάρχοι
γενική	του	κανονάρχου	των	κανονάρχων
αιτιατική	τον	κανονάρχο	τους	κανονάρχους
κλητική		κανονάρχε		κανονάρχοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κανονάρχος < ελληνιστική κοινή κανονάρχης (πρωτοψάλτης) < αρχαία ελληνική κανών + ἄρχω

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.noˈnaɾ.ços/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐νο‐νάρ‐χος

Ουσιαστικό

κανονάρχος αρσενικό

• (θρησκεία) άλλη μορφή του κανονάρχης

Μεταφράσεις

    κανονάρχος

→ δείτε τη λέξη κανονάρχης