κάταγμα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κάταγμα	τα	κατάγματα
γενική	του	κατάγματος	των	καταγμάτων
αιτιατική	το	κάταγμα	τα	κατάγματα
κλητική		κάταγμα		κατάγματα
όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάταγμα < αρχαία ελληνική κάταγμα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈka.taɣ.ma/

Ουσιαστικό

κάταγμα ουδέτερο

• (ιατρική) το σπάσιμο οστού

Μεταφράσεις

    κάταγμα

αγγλικά : fracture (en) γαλλικά : fracture (fr) γερμανικά : Knochenbruch (de) ισπανικά : fractura (es) (de hueso)

πολωνικά : złamanie (pl) (kości)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

κάταγμα <

1. κατάγνυμι
2. κατάγω

Ουσιαστικό

κάταγμα ουδέτερο (ιωνικός τύπος : κάτηγμα, μεταγενέστερα κατέαγμα)

1. θραύσμα
2. (ιατρική) κάταγμα