κάταγμα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	κάταγμα	κατάγματα
γενική	κατάγματος	καταγμάτων
αιτιατική	κάταγμα	κατάγματα
κλητική	κάταγμα	κατάγματα

Ετυμολογία

κάταγμα < αρχαία ελληνική κάταγμα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈka.taɣ.ma/

Ουσιαστικό

κάταγμα ουδέτερο

• (ιατρική) το σπάσιμο οστού

Μεταφράσεις

    κάταγμα

αγγλικά : fracture (en) γερμανικά : Knochenbruch (de) ισπανικά : fractura (es) (de hueso)

πολωνικά : złamanie (pl) (kości)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

κάταγμα <

1. κατάγνυμι
2. κατάγω

Ουσιαστικό

κάταγμα ουδέτερο (ιωνικός τύπος: κάτηγμα, μεταγενέστερα κατέαγμα)

1. θραύσμα
2. (ιατρική) κάταγμα