κάππαρις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κάππαρῐς	αἱ	καππάρεις
γενική	τῆς	καππάρεως ιωνικός: καππάριος	τῶν	καππάρεων
δοτική	τῇ	καππάρει	ταῖς	καππάρεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κάππαρῐν	τὰς	καππάρεις
κλητική ὦ!		κάππαρῐ		καππάρεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καππάρει
γεν-δοτ	τοῖν		καππαρέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάππαρις < δάνειο άγνωστης ετυμολογίας

Ουσιαστικό

κάππαρις θηλυκό

• (φυτό) η κάππαρη

Απόγονοι

κάππαρις (αρχαία ελληνικά)

⇒ νέα ελληνικά: κάππαρη

↷ κλασικά συριακά: ܩܦܪ (qappar) ή ܟܦܪ‎ (kappar)

→ αραβικά: كبر (kabar, kabbar, qabbar)

↷ ισπανικά: alcappara, alcapparo

↷ πορτογαλικά: alcappara

↷ λατινικά: capparis

↷ αγγλικά: caper

→ ιταλικά: cappero

↷ γαλλικά: câpre

↷ οθωμανικά τουρκικά: كبره (gebere)

⇒ τουρκικά: gebre

Πηγές

• κάππαρις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κάππαρις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

• كبر#Etymology 3 στο αγγλικό Βικιλεξικό