κάκητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάκητα	οι	κάκητες
γενική	της	κάκητας		—
αιτιατική	την	κάκητα	τις	κάκητες
κλητική		κάκητα		κάκητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάκητα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κάκητα. Αναλύετασε σε κακ(ός) + -ητα ή κακ(ία) + -ητα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈka.ci.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κά‐κη‐τα

Ουσιαστικό

κάκητα θηλυκό

• (λαϊκότροπο, λογοτεχνικό)
  1. κακία
  2. εχθρότητα
  3. θυμός

Μεταφράσεις

    κάκητα

→ δείτε τις λέξεις κακία και εχθρότητα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κάκητα < κακ(ία) + -ητα

Ουσιαστικό

κάκητα θηλυκό

• οργή, θυμός, εχθρότητα

Πηγές

• κάκητα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].