θαλλοφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	θαλλοφόρος	τὸ	θαλλοφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	θαλλοφόρου	τοῦ	θαλλοφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	θαλλοφόρῳ	τῷ	θαλλοφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	θαλλοφόρον	τὸ	θαλλοφόρον
κλητική ὦ!		θαλλοφόρε		θαλλοφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	θαλλοφόροι	τὰ	θαλλοφόρᾰ
γενική	τῶν	θαλλοφόρων	τῶν	θαλλοφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	θαλλοφόροις	τοῖς	θαλλοφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	θαλλοφόρους	τὰ	θαλλοφόρᾰ
κλητική ὦ!		θαλλοφόροι		θαλλοφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	θαλλοφόρω	τὼ	θαλλοφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	θαλλοφόροιν	τοῖν	θαλλοφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θαλλοφόρος < ο θαλλός ( και το θάλος ) + -φόρος

Επίθετο

θαλλοφόρος, -ος, -ον

• εκείνος που φέρνει κλαδί, βλαστάρι ελιάς, ο ικέτης

Πηγές

• θαλλοφόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θαλλοφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.