ημιτελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ημιτελής	η	ημιτελής	το	ημιτελές
γενική	του	ημιτελούς*	της	ημιτελούς	του	ημιτελούς
αιτιατική	τον	ημιτελή	την	ημιτελή	το	ημιτελές
κλητική		ημιτελή(ς)		ημιτελής		ημιτελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ημιτελείς	οι	ημιτελείς	τα	ημιτελή
γενική	των	ημιτελών	των	ημιτελών	των	ημιτελών
αιτιατική	τους	ημιτελείς	τις	ημιτελείς	τα	ημιτελή
κλητική		ημιτελείς		ημιτελείς		ημιτελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ημιτελής < αρχαία ελληνική ἡμιτελής

Προφορά

ΔΦΑ : /i.mi.teˈlis/ αρσενικό ή θηλυκό

ΔΦΑ : /i.mi.teˈles/ ουδέτερο

Επίθετο

ημιτελής, -ής, -ές

• που δεν έχει τελειώσει, που η κατασκευή ή η δημιουργία του δεν έχει ολοκληρωθεί

Συνώνυμα

• μισοτελειωμένος

Μεταφράσεις

    ημιτελής

γαλλικά : incomplet (fr)