εὔμολπος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	εὔμολπος	τὸ	εὔμολπον
γενική	τοῦ/τῆς	εὐμόλπου	τοῦ	εὐμόλπου
δοτική	τῷ/τῇ	εὐμόλπῳ	τῷ	εὐμόλπῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	εὔμολπον	τὸ	εὔμολπον
κλητική ὦ!		εὔμολπε		εὔμολπον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	εὔμολποι	τὰ	εὔμολπᾰ
γενική	τῶν	εὐμόλπων	τῶν	εὐμόλπων
δοτική	τοῖς/ταῖς	εὐμόλποις	τοῖς	εὐμόλποις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	εὐμόλπους	τὰ	εὔμολπᾰ
κλητική ὦ!		εὔμολποι		εὔμολπᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εὐμόλπω	τὼ	εὐμόλπω
γεν-δοτ	τοῖν	εὐμόλποιν	τοῖν	εὐμόλποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εὔμολπος < (εὖ) εὔ- + -μολπος

Επίθετο

εὔμολπος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που τραγουδάει γλυκά

Παράγωγα

• εὐμολπέω
• εὐμολπία
• Εὐμολπίδαι
• Εὐμολπίδας
• Εὔμολπος

Συγγενικά

→ δείτε τις λέξεις μολπεύω και μολπάζω

Πηγές

• εὔμολπος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• εὔμολπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.