ευτέλεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ευτέλεια	οι	ευτέλειες
γενική	της	ευτέλειας	των	ευτελειών
αιτιατική	την	ευτέλεια	τις	ευτέλειες
κλητική		ευτέλεια		ευτέλειες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευτέλεια < αρχαία ελληνική εὐτέλεια

Ουσιαστικό

ευτέλεια θηλυκό

• η ιδιότητα του ευτελούς

1. ευτελής ποιότητα
2. χυδαιότητα, ποταπότητα, αισχρότητα, αχρειότητα

Μεταφράσεις

    ευτέλεια

αγγλικά : unworthiness (en), vileness (en)(2) γαλλικά : bassesse (fr), vilenie (fr)