ευδοκώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ευδοκώ < (ελληνιστική κοινή) εὐδοκέω / εὐδοκῶ

Ρήμα

ευδοκώ

1. (λόγιο) εκφράζω τη θέλησή μου να πραγματοποιήσω κάτι, είμαι ευνοϊκός ή ευνοϊκά διακείμενος προς κάτι

   ≈ συνώνυμα: αποδέχομαι, ευαρεστούμαι, συγκατανεύω, συγκατατίθεμαι, συναινώ

   ≠ αντώνυμα: αρνούμαι, αποποιούμαι, απορρίπτω

2. (ειρωνικό) συγκατανεύω καθυστερημένα, αργοπορώ να συναινέσω

Συγγενικά

• ευδόκηση

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ευδοκώ	ευδοκούσα	θα ευδοκώ	να ευδοκώ		ευδοκώντας
β' ενικ.	ευδοκείς	ευδοκούσες	θα ευδοκείς	να ευδοκείς	(ευδόκει)
γ' ενικ.	ευδοκεί	ευδοκούσε	θα ευδοκεί	να ευδοκεί
α' πληθ.	ευδοκούμε	ευδοκούσαμε	θα ευδοκούμε	να ευδοκούμε
β' πληθ.	ευδοκείτε	ευδοκούσατε	θα ευδοκείτε	να ευδοκείτε	ευδοκείτε
γ' πληθ.	ευδοκούν(ε)	ευδοκούσαν(ε)	θα ευδοκούν(ε)	να ευδοκούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ευδόκησα	θα ευδοκήσω	να ευδοκήσω		ευδοκήσει
β' ενικ.		ευδόκησες	θα ευδοκήσεις	να ευδοκήσεις	ευδόκησε
γ' ενικ.		ευδόκησε	θα ευδοκήσει	να ευδοκήσει
α' πληθ.		ευδοκήσαμε	θα ευδοκήσουμε	να ευδοκήσουμε
β' πληθ.		ευδοκήσατε	θα ευδοκήσετε	να ευδοκήσετε	ευδοκήστε
γ' πληθ.		ευδόκησαν ευδοκήσαν(ε)	θα ευδοκήσουν(ε)	να ευδοκήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ευδοκήσει	είχα ευδοκήσει	θα έχω ευδοκήσει	να έχω ευδοκήσει
β' ενικ.	έχεις ευδοκήσει	είχες ευδοκήσει	θα έχεις ευδοκήσει	να έχεις ευδοκήσει
γ' ενικ.	έχει ευδοκήσει	είχε ευδοκήσει	θα έχει ευδοκήσει	να έχει ευδοκήσει
α' πληθ.	έχουμε ευδοκήσει	είχαμε ευδοκήσει	θα έχουμε ευδοκήσει	να έχουμε ευδοκήσει
β' πληθ.	έχετε ευδοκήσει	είχατε ευδοκήσει	θα έχετε ευδοκήσει	να έχετε ευδοκήσει
γ' πληθ.	έχουν ευδοκήσει	είχαν ευδοκήσει	θα έχουν ευδοκήσει	να έχουν ευδοκήσει

Μεταφράσεις

    ευδοκώ

γαλλικά : daigner (fr)