ευδόκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ευδόκηση	οι	ευδοκήσεις
γενική	της	ευδόκησης*	των	ευδοκήσεων
αιτιατική	την	ευδόκηση	τις	ευδοκήσεις
κλητική		ευδόκηση		ευδοκήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ευδοκήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευδόκηση < (ελληνιστική κοινή) εὐδόκησις

Ουσιαστικό

ευδόκηση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ευδοκώ

Μεταφράσεις

    ευδόκηση