δυσλοφώτερος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	δυσλοφώτερος	ἡ	δυσλοφωτέρᾱ	τὸ	δυσλοφώτερον
γενική	τοῦ	δυσλοφωτέρου	τῆς	δυσλοφωτέρᾱς	τοῦ	δυσλοφωτέρου
δοτική	τῷ	δυσλοφωτέρῳ	τῇ	δυσλοφωτέρᾳ	τῷ	δυσλοφωτέρῳ
αιτιατική	τὸν	δυσλοφώτερον	τὴν	δυσλοφωτέρᾱν	τὸ	δυσλοφώτερον
κλητική ὦ!		δυσλοφώτερε		δυσλοφωτέρᾱ		δυσλοφώτερον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	δυσλοφώτεροι	αἱ	δυσλοφώτεραι	τὰ	δυσλοφώτερᾰ
γενική	τῶν	δυσλοφωτέρων	τῶν	δυσλοφωτέρων	τῶν	δυσλοφωτέρων
δοτική	τοῖς	δυσλοφωτέροις	ταῖς	δυσλοφωτέραις	τοῖς	δυσλοφωτέροις
αιτιατική	τοὺς	δυσλοφωτέρους	τὰς	δυσλοφωτέρᾱς	τὰ	δυσλοφώτερᾰ
κλητική ὦ!		δυσλοφώτεροι		δυσλοφώτεραι		δυσλοφώτερᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δυσλοφωτέρω	τὼ	δυσλοφωτέρᾱ	τὼ	δυσλοφωτέρω
γεν-δοτ	τοῖν	δυσλοφωτέροιν	τοῖν	δυσλοφωτέραιν	τοῖν	δυσλοφωτέροιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσλοφώτερος < συγκριτικός βαθμός του δύσλοφος

Επίθετο

δυσλοφώτερος, -α, -ον

• συγκριτικός βαθμός του δύσλοφος

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Προμηθεὺς δεσμώτης, στίχ. 931

  [ΠΡ.] καὶ τῶνδέ γ᾽ ἕξει δυσλοφωτέρους πόνους.

  [ΠΡ.] Κι άλλα πιο αβάσταχτ᾽ απ᾽ αυτά κακά θα πάθει.

  Μετάφραση (1930): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Εστία @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη δύσλοφος

Πηγές

• δύσλοφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δύσλοφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.