διόπτευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διόπτευσῐς	αἱ	διοπτεύσεις
γενική	τῆς	διοπτεύσεως	τῶν	διοπτεύσεων
δοτική	τῇ	διοπτεύσει	ταῖς	διοπτεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διόπτευσῐν	τὰς	διοπτεύσεις
κλητική ὦ!		διόπτευσῐ		διοπτεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διοπτεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		διοπτευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διόπτευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διοπτεύ(ω) < δι- (δια-) + ὀπτεύω) + -σις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: διόπτευση

Ουσιαστικό

διόπτευσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) παρατήρηση με διόπτρα

Συγγενικά

• ἀντεπόπτευσις
• κατόπτευσις
• → δείτε τις λέξεις διοπτεύω, ὀπτεύω και ὀπτός

Πηγές

• διόπτευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.