κατόπτευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατόπτευσῐς	αἱ	κατοπτεύσεις
γενική	τῆς	κατοπτεύσεως	τῶν	κατοπτεύσεων
δοτική	τῇ	κατοπτεύσει	ταῖς	κατοπτεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατόπτευσῐν	τὰς	κατοπτεύσεις
κλητική ὦ!		κατόπτευσῐ		κατοπτεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κατοπτεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		κατοπτευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατόπτευσις (ελληνιστική κοινή) < κατοπτεύ(ω) (εξετάζω, κατασκοπεύω) + -σις < κατ- + αρχαία ελληνική ὀπτεύω

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: κατόπτευση

Ουσιαστικό

κατόπτευσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) εξέταση

  και μορφή με καθόπτ- → δείτε τη λέξη καθοπτεύει

Πηγές

• κατόπτευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.