δισέγγονος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δισέγγονος	οι	δισέγγονοι
γενική	του	δισέγγονου	των	δισέγγονων
αιτιατική	τον	δισέγγονο	τους	δισέγγονους
κλητική		δισέγγονε		δισέγγονοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δισέγγονος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική δισέγγονος. Συγχρονικά αναλύεται σε δισ- + εγγονός

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈseŋ.ɡo.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐σέγ‐γο‐νος

παλιότερος συλλαβισμός : δισ‐έγ‐γο‐νος

Ουσιαστικό

δισέγγονος αρσενικό

• (οικογένεια) το παιδί του εγγονού μας ή της εγγονής μας

Άλλες μορφές

• δισεγγονός

Ταυτόσημο

• δισέγγονο, δισεγγόνι (ουδέτερο και για τα δύο φύλα)

Μεταφράσεις

    δισέγγονος

αγγλικά : great-grandson (en) βουλγαρικά : правнук (bg) γαλλικά : arrière-petit-fils (fr) πολωνικά : prawnuk (pl) τσεχικά : pravnuk (cs)