δικαστήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	δικαστήριον	τὰ	δικαστήριᾰ
γενική	τοῦ	δικαστηρίου	τῶν	δικαστηρίων
δοτική	τῷ	δικαστηρίῳ	τοῖς	δικαστηρίοις
αιτιατική	τὸ	δικαστήριον	τὰ	δικαστήριᾰ
κλητική ὦ!		δικαστήριον		δικαστήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δικαστηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		δικαστηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δικαστήριον < δικάζω, δικασ- + -τήριον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: δικαστήριο

Ουσιαστικό

δικαστήριον, -'ου ουδέτερο

1. (νομικός όρος) το δικαστήριο (ο τόπος)
2. (νομικός όρος) το δικαστικό σώμα

Παράγωγες λέξεις

• δικαστήρ, δικαστής
• δικαστηρίδιον
• δικαστηριακός

→ και δείτε τις λέξεις δικάζω και δίκη

Πηγές

• «δικαστήριον» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «δικαστήριον» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.