διακόμιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διακόμιση	οι	διακομίσεις
γενική	της	διακόμισης*	των	διακομίσεων
αιτιατική	τη	διακόμιση	τις	διακομίσεις
κλητική		διακόμιση		διακομίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διακομίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακόμιση < διακομίζω + -ση< αρχαία ελληνική διακομίζω < διά + κομίζω

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯aˈko.mi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐κό‐μι‐ση

Ουσιαστικό

διακόμιση θηλυκό

• (σπάνιο) άλλη μορφή του διακομιδή

Μεταφράσεις

    διακόμιση

→ δείτε τη λέξη διακομιδή

Πηγές

• «διακομίζωμ (διακομιδή, διακόμιση)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)