διακρότημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	διακρότημα	τα	διακροτήματα
γενική	του	διακροτήματος	των	διακροτημάτων
αιτιατική	το	διακρότημα	τα	διακροτήματα
κλητική		διακρότημα		διακροτήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Οι αυξομειώσεις στη συχνότητα των δύο ταλαντωτών (κόκκινο και πράσινο) προκαλεί την διαφοροποίηση στη σύνθεσή τους (μπλε) που εμφανίζει διακροτήματα.

Ετυμολογία

διακρότημα < αρχαία ελληνική διακροτέω, (διαπερνώ με κρότο) > δια- + (κροτέω) θέμα κροτη- + μα. Μορφολογικά αναλύεται σε δια- + -κρότημα.

Ουσιαστικό

διακρότημα ουδέτερο

• (ακουστική) το φαινόμενο που παρουσιάζεται κατά τη συνήχηση ή τη σύνθεση δύο απλών αρμονικών ταλαντώσεων με πολύ μικρή διαφορά συχνοτήτων, που το ανθρώπινο αυτί εκλαμβάνει σαν μια περιοδική αυξομείωση της έντασης του ήχου

  παράδειγμα: καθώς οι μουσικοί κουρδίζουν δύο χορδές, όταν το τονικό τους ύψος είναι σχεδόν ίδιο, ακούγεται ένα αξιοπερίεργο τρέμολο με αυξομειώσεις της έντασης

Δείτε επίσης

• Beat (acoustics) - διακρότημα (ακουστική) στην αγγλική Βικιπαίδεια

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .