δεσποτικόν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία 1

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	δεσποτικόν	τὰ	δεσποτικά
γενική	τοῦ	δεσποτικοῦ	τῶν	δεσποτικῶν
δοτική	τῷ	δεσποτικῷ	τοῖς	δεσποτικοῖς
αιτιατική	τὸ	δεσποτικόν	τὰ	δεσποτικά
κλητική ὦ!		δεσποτικόν		δεσποτικά
2η κλίση, Κατηγορία 'φυτόν' όπως «φυτόν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δεσποτικόν: ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου δεσποτικός

Ουσιαστικό

δεσποτικόν ουδέτερο

• το αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο

Συγγενικά

• δεσποτικά (στον πληθυντικό)
• Δεσποτικόν (τοπωνύμικο)

Ετυμολογία 2

δεσποτικόν: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δεσποτικόν

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του δεσποτικός
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δεσποτικός

   ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: δεσποτικό με επέκταση σημασίας

Πηγές

• Jahresh. = Jahreshefte des österreichischen archäologischen Instituts, Viena 1898 ss. [siguientes: ακόλουθα τα επόμενα] Beibl. = Beiblatt. στο DGE - δεσποτικόν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• δεσποτικός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δεσποτικόν

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του δεσποτικός
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δεσποτικός