δίαμμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δίαμμος	τὸ	δίαμμον
γενική	τοῦ/τῆς	διάμμου	τοῦ	διάμμου
δοτική	τῷ/τῇ	διάμμῳ	τῷ	διάμμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δίαμμον	τὸ	δίαμμον
κλητική ὦ!		δίαμμε		δίαμμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δίαμμοι	τὰ	δίαμμᾰ
γενική	τῶν	διάμμων	τῶν	διάμμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	διάμμοις	τοῖς	διάμμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διάμμους	τὰ	δίαμμᾰ
κλητική ὦ!		δίαμμοι		δίαμμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διάμμω	τὼ	διάμμω
γεν-δοτ	τοῖν	διάμμοιν	τοῖν	διάμμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίαμμος (ελληνιστική κοινή) < διά + ἄμμος

Επίθετο

δίαμμος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• (για τόπο) πολύ αμμώδης

  ※  2ος πκε αιώνας ⌘ Πολύβιος, Ἱστορίαι, 34.10.3, @scaife.perseus

  εἶναι δὲ τὸ πεδίον λεπτόγειον καὶ πολλὴν ἄγρωστιν ἔχον πεφυκυῖαν· ὑπὸ δὲ ταύτην διάμμου τῆς γῆς οὔσης ἐπὶ δύο καὶ τρεῖς πήχεις, ὑπορρεῖν τὸ πλαζόμενον ἀπὸ τῶν ποταμῶν ὕδωρ,

  ※  1ος πκε/κε αιώνας ⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 1.3, 7 @perseus.tufts.edu @wikisource

  περὶ δὲ τὰ τοῦ Φάσιδος ἡ Κολχικὴ παραλία δίαμμος καὶ ταπεινὴ καὶ μαλακὴ οὖσα,

  ※  1ος πκε/κε αιώνας ⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 16.4, 2 @perseus.tufts.edu @wikisource

  μετὰ δὲ τούτους δίαμμός ἐστι γῆ καὶ λυπρά, φοίνικας ἔχουσα ὀλίγους καὶ ἄκανθαν καὶ μυρίκην καὶ ὀρυκτὰ ὕδατα, καθάπερ καὶ ἡ Γεδρωσία·

Πηγές

• δίαμμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.