βᾶρις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βαριδ-
ονομαστική	ἡ	βᾶρις	αἱ	βάριδες & βάρεις ιωνικός: βάριες
γενική	τῆς	βάριδος ιωνικός: βάριος	τῶν	βαρίδων & βαρέων
δοτική	τῇ	βάριδῐ & βάρει	ταῖς	βάρισῐ(ν) & βαρίδεσσι(ν)
αιτιατική	τὴν	βᾶριν	τὰς	βάριδᾰς
κλητική ὦ!		βᾶρι		βάριδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βάριδε
γεν-δοτ	τοῖν		βαρίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βᾶρις < (άμεσο δάνειο) αρχαία αιγυπτιακή bꜣjr (bair, byra, bary)

Ουσιαστικό

βᾶρις θηλυκό (& γενική βάρεως & ιωνικός τύπος γενικής βάριος)

1. (ναυτικός όρος) πλοιάριο, βάρκα

   ※  ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην πόλιν βᾶρις ἐκ τῆς Προσωπίτιδος καλεομένης νήσου (Ηρόδοτος, 2, 41, 16)

2. ποταμόπλοιο
3. σχεδία
4. (ελληνιστική σημασία) πύργος

   ※  βᾶρις· πλοῖον. ἢ τεῖχος. ἢ στοά. ἢ πύργος (⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Β )

5. (ελληνιστική σημασία) οικία, μέγαρο

   ※  λέγεται βᾶρις ἡ οἰκία, ὡς Ποσείδιππος, καὶ ἡ συνοικία ὡς Ἔφορος (Στέφανος Βυζάντιος, Λεξικό, λήμμα βᾶρις)

Πηγές

• βᾶρις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βᾶρις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.