βαΐς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βαΐς	αἱ	βαΐδες
γενική	τῆς	βαΐδος	τῶν	βαΐδων
δοτική	τῇ	βαΐδῐ	ταῖς	βαΐσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	βαΐδᾰ	τὰς	βαΐδᾰς
κλητική ὦ!		βαΐς*		βαΐδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βαΐδε
γεν-δοτ	τοῖν		βαΐδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς Και γενική πληθυντικού βαΐων από το θηλυκό βάϊς και στα ουδέτερα βαΐον και βάϊον.
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βαΐς (ελληνιστική κοινή) < (άμεσο δάνειο) αρχαία αιγυπτιακή b'j (δείτε και κοπτικά bai)

Ουσιαστικό

βαΐς θηλυκό (& βάϊς)

• (ελληνιστική κοινή) κλαδί φοίνικα

  ※  ἐγὼ φυτὸν ὄνομα βαΐς, ἐγὼ ἀπόρροια αἵματος ἀπὸ τῆς τοῦ μεγάλου ταφῆς τῶν βαΐων, ἐγὼ ἡ Πίστις εἰς ἀνθρώπους εὑρεθεῖσα (Papyri Graecae Magicae, 12, 227)

Συνώνυμα

• βάϊον

Παράγωγα

• βαϊνός
• βαΐον & βάϊον (ουδέτερα υποκοριστικά)
• βαϊοφορέω
• βαϊοφορία
• βαϊοφόρος

Σημειώσεις

• Δε σχετίζεται το θηλυκό βαΐα (η παραμάνα) λατινικής προέλευσης

Πηγές

• βαΐς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.