βάϊον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	βάϊον	τὰ	βάϊᾰ
γενική	τοῦ	βαΐου	τῶν	βαΐων
δοτική	τῷ	βαΐῳ	τοῖς	βαΐοις
αιτιατική	τὸ	βάϊον	τὰ	βάϊᾰ
κλητική ὦ!		βάϊον		βάϊᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βαΐω
γεν-δοτ	τοῖν		βαΐοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βάϊον < βάϊς + υποκοριστικό επίθημα -ιον < αρχαία αιγυπτιακά b'j (κοπτικά bai)

Ουσιαστικό

βάϊον ουδέτερο

• κλαδί φοίνικα

Συνώνυμα

• βάϊς

Πηγές

• βάϊον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.