αυτόπτης

Δείτε επίσης : αὐτόπτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αυτόπτης	οι	αυτόπτες
γενική	του	αυτόπτη	των	αυτοπτών
αιτιατική	τον	αυτόπτη	τους	αυτόπτες
κλητική		αυτόπτη		αυτόπτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αυτόπτης < αρχαία ελληνική αὐτόπτης < αὐτός ("ὀ ίδιος") + ὁράω (θέμα ὀπ- που απαντά στον μέλλοντα ὄψομαι και στον παρακείμενο ὄπωπα)

αυτόπτης αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό & αυτόπτις)

που βλέπει κάτι με τα ίδια του τα μάτια
- (ως επίθετο) στη φράση αυτόπτης μάρτυρας

αυτόπτης