αυτοκαταδίκη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αυτοκαταδίκη	οι	αυτοκαταδίκες
γενική	της	αυτοκαταδίκης	των	αυτοκαταδικών
αιτιατική	την	αυτοκαταδίκη	τις	αυτοκαταδίκες
κλητική		αυτοκαταδίκη		αυτοκαταδίκες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυτοκαταδίκη < αυτο- + καταδίκη

Ουσιαστικό

αυτοκαταδίκη θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αυτοκαταδικάζομαι

Μεταφράσεις

    αυτοκαταδίκη

αγγλικά : self-condemnation (en) ιταλικά : autocondanna (it)