ατέλεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ατέλεια	οι	ατέλειες
γενική	της	ατέλειας	των	ατελειών
αιτιατική	την	ατέλεια	τις	ατέλειες
κλητική		ατέλεια		ατέλειες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ατέλεια < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀτέλεια < ἀτελής< ἀ- στερητικό + τέλος

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈte.li.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐τέ‐λει‐α

Ουσιαστικό

ατέλεια θηλυκό

1. η έλλειψη υποχρέωσης για πληρωμή δασμών ή φόρων, η απαλλαγή από αυτούς.
2. το ελάττωμα

Συγγενικά

• ατελής

Μεταφράσεις

    χωρίς δασμούς

αγγλικά : duty free (en)

    έλλειψη τελειότητας

αγγλικά : imperfection (en), blemish (en)