απόφυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απόφυση	οι	αποφύσεις
γενική	της	απόφυσης*	των	αποφύσεων
αιτιατική	την	απόφυση	τις	αποφύσεις
κλητική		απόφυση		αποφύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποφύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Η σκωληκοειδής απόφυση, κάτω και αριστέρα.

Ετυμολογία

απόφυση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀπόφυσις < ἀποφύω

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpo.fi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πό‐φυ‐ση

Ουσιαστικό

απόφυση θηλυκό

• (ανατομία) οποιαδήποτε προεκβολή από το σώμα οποιουδήποτε ζώου, π.χ. άκρα, ουρά, κεραίες κ.λπ. φυσιολογικό, μη ανώμαλο εξόγκωμα οστού ή οργάνου του σώματος

  ⮡  σκωληκοειδής απόφυση, στυλοειδής απόφυση της ωλένης

Μεταφράσεις

    απόφυση

αγγλικά : process (en), outgrowth (en), appendage (en), appendix (en), apophysis (en) γαλλικά : apophyse (fr), protubérance (fr), épine (fr)