ανασκαφή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανασκαφή	οι	ανασκαφές
γενική	της	ανασκαφής	των	ανασκαφών
αιτιατική	την	ανασκαφή	τις	ανασκαφές
κλητική		ανασκαφή		ανασκαφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανασκαφή < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ἀνασκαφή

Προφορά

ΔΦΑ : /a.na.skaˈfi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐να‐σκα‐φή

Ουσιαστικό

ανασκαφή θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του ανασκάπτω, το σκάψιμο της γης για ανεύρεση αρχαίων ή προϊστορικών αντικειμένων και λειψάνων

  Οι αρχαιοκάπηλοι κάνουν συχνά παράνομες ανασκαφές

Άλλες μορφές

• ανάσκαψη (σπάνιο)

Μεταφράσεις

    ανασκαφή

αγγλικά : excavation (en) γαλλικά : fouille (fr)