αναπαύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναπαύω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀναπαύω < ἀνά + παύω (ανα- + παύω)

Προφορά

ΔΦΑ : /a.naˈpa.vo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐να‐παύ‐ω

Ρήμα

αναπαύω, αόρ.: ανάπαυσα/ανέπαυσα/ανάπαψα, παθ.φωνή: αναπαύομαι, π.αόρ.: αναπαύθηκα/αναπαύτηκα, μτχ.π.π.: αναπαυμένος/(αναπαμένος)

• ξεκουράζω

Συγγενικά

• αγρανάπαυση
• ανάπαυση
• αναπαυτήριο
• αναπαυτικός
• επανάπαυση
• επαναπαύω
• ημιανάπαυση

→ και δείτε τη λέξη παύω

Κλίση

Ενεργητική φωνή: αόριστοι: ανάπαυσα, ανέπαυσα, ανάπαψα

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναπαύω	ανάπαυα	θα αναπαύω	να αναπαύω		αναπαύοντας
β' ενικ.	αναπαύεις	ανάπαυες	θα αναπαύεις	να αναπαύεις	ανάπαυε
γ' ενικ.	αναπαύει	ανάπαυε	θα αναπαύει	να αναπαύει
α' πληθ.	αναπαύουμε	αναπαύαμε	θα αναπαύουμε	να αναπαύουμε
β' πληθ.	αναπαύετε	αναπαύατε	θα αναπαύετε	να αναπαύετε	αναπαύετε
γ' πληθ.	αναπαύουν(ε)	ανάπαυαν αναπαύαν(ε)	θα αναπαύουν(ε)	να αναπαύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ανάπαυσα	θα αναπαύσω	να αναπαύσω		αναπαύσει
β' ενικ.		ανάπαυσες	θα αναπαύσεις	να αναπαύσεις	ανάπαυσε
γ' ενικ.		ανάπαυσε	θα αναπαύσει	να αναπαύσει
α' πληθ.		αναπαύσαμε	θα αναπαύσουμε	να αναπαύσουμε
β' πληθ.		αναπαύσατε	θα αναπαύσετε	να αναπαύσετε	αναπαύστε
γ' πληθ.		ανάπαυσαν αναπαύσαν(ε)	θα αναπαύσουν(ε)	να αναπαύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναπαύσει	είχα αναπαύσει	θα έχω αναπαύσει	να έχω αναπαύσει
β' ενικ.	έχεις αναπαύσει	είχες αναπαύσει	θα έχεις αναπαύσει	να έχεις αναπαύσει	έχε αναπαυμένο
γ' ενικ.	έχει αναπαύσει	είχε αναπαύσει	θα έχει αναπαύσει	να έχει αναπαύσει
α' πληθ.	έχουμε αναπαύσει	είχαμε αναπαύσει	θα έχουμε αναπαύσει	να έχουμε αναπαύσει
β' πληθ.	έχετε αναπαύσει	είχατε αναπαύσει	θα έχετε αναπαύσει	να έχετε αναπαύσει	έχετε αναπαυμένο
γ' πληθ.	έχουν αναπαύσει	είχαν αναπαύσει	θα έχουν αναπαύσει	να έχουν αναπαύσει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αναπαυμένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αναπαυμένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αναπαυμένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αναπαυμένο

Παθητική φωνή:

• αόριστοι: αναπαύτηκα, αναπαύθηκα
• μετοχή: αναπαυμένος (και αναπαμένος, λαϊκότροπο, λογοτεχνικό)

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναπαύομαι	αναπαυόμουν(α)	θα αναπαύομαι	να αναπαύομαι
β' ενικ.	αναπαύεσαι	αναπαυόσουν(α)	θα αναπαύεσαι	να αναπαύεσαι	(αναπαύου)
γ' ενικ.	αναπαύεται	αναπαυόταν(ε)	θα αναπαύεται	να αναπαύεται
α' πληθ.	αναπαυόμαστε	αναπαυόμαστε αναπαυόμασταν	θα αναπαυόμαστε	να αναπαυόμαστε
β' πληθ.	αναπαύεστε	αναπαυόσαστε αναπαυόσασταν	θα αναπαύεστε	να αναπαύεστε	(αναπαύεστε)
γ' πληθ.	αναπαύονται	αναπαύονταν αναπαυόντουσαν	θα αναπαύονται	να αναπαύονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναπαύτηκα	θα αναπαυτώ	να αναπαυτώ		αναπαυτεί
β' ενικ.		αναπαύτηκες	θα αναπαυτείς	να αναπαυτείς	αναπαύσου
γ' ενικ.		αναπαύτηκε	θα αναπαυτεί	να αναπαυτεί
α' πληθ.		αναπαυτήκαμε	θα αναπαυτούμε	να αναπαυτούμε
β' πληθ.		αναπαυτήκατε	θα αναπαυτείτε	να αναπαυτείτε	αναπαυτείτε
γ' πληθ.		αναπαύτηκαν αναπαυτήκαν(ε)	θα αναπαυτούν(ε)	να αναπαυτούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω αναπαυτεί	είχα αναπαυτεί	θα έχω αναπαυτεί	να έχω αναπαυτεί		αναπαυμένος
β' ενικ.	έχεις αναπαυτεί	είχες αναπαυτεί	θα έχεις αναπαυτεί	να έχεις αναπαυτεί
γ' ενικ.	έχει αναπαυτεί	είχε αναπαυτεί	θα έχει αναπαυτεί	να έχει αναπαυτεί
α' πληθ.	έχουμε αναπαυτεί	είχαμε αναπαυτεί	θα έχουμε αναπαυτεί	να έχουμε αναπαυτεί
β' πληθ.	έχετε αναπαυτεί	είχατε αναπαυτεί	θα έχετε αναπαυτεί	να έχετε αναπαυτεί
γ' πληθ.	έχουν αναπαυτεί	είχαν αναπαυτεί	θα έχουν αναπαυτεί	να έχουν αναπαυτεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι αναπαυμένος - είμαστε, είστε, είναι αναπαυμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν αναπαυμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν αναπαυμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι αναπαυμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι αναπαυμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι αναπαυμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι αναπαυμένοι

Μεταφράσεις

    αναπαύω

γαλλικά : reposer (fr)