αναμερίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναμερίζω < ανα- + μέρ(ος) + -ίζω. Διαφορετικό στην ελληνιστική κοινή ἀναμερίζω (κατανέμω)

Προφορά

ΔΦΑ : /a.na.meˈɾi.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐να‐με‐ρί‐ζω

Ρήμα

αναμερίζω, αόρ.: αναμέρισα, παθ.φωνή: αναμερίζομαι, π.αόρ.: αναμερίστηκα, μτχ.π.π.: αναμερισμένος

• (λαϊκότροπο)
  1. (αμετάβατο) απομακρύνομαι από μια θέση που εμποδίζει τη διέλευση
  2. (μεταβατικό) απομακρύνω κάτι από μια θέση, ώστε να μην έρθει σε επαφή με κάποιον ή κάτι άλλο

     ※  Ο νέος στράφηκε απότομα, αναμέρισε βίαια το μπράτσο, να μην τον αγγίξω. (Νίκος Καζαντζάκης, Ο φτωχούλης του Θεού, 1954 [μυθιστόρημα])

     ≈ συνώνυμα: παραμερίζω, απομακρύνω

Άλλες μορφές

• αναμεριάζω
• αναμεράω

Συγγενικά

• ανάμερα (επίρρημα)
• αναμέρισμα
• αναμερισμένος (μετοχή)
• ανάμερος
• από το αναμεριάζω
  • αναμέριασμα
  • αναμεριασμένος (μετοχή)
  • αναμέριαστος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναμερίζω	αναμέριζα	θα αναμερίζω	να αναμερίζω		αναμερίζοντας
β' ενικ.	αναμερίζεις	αναμέριζες	θα αναμερίζεις	να αναμερίζεις	αναμέριζε
γ' ενικ.	αναμερίζει	αναμέριζε	θα αναμερίζει	να αναμερίζει
α' πληθ.	αναμερίζουμε	αναμερίζαμε	θα αναμερίζουμε	να αναμερίζουμε
β' πληθ.	αναμερίζετε	αναμερίζατε	θα αναμερίζετε	να αναμερίζετε	αναμερίζετε
γ' πληθ.	αναμερίζουν(ε)	αναμέριζαν αναμερίζαν(ε)	θα αναμερίζουν(ε)	να αναμερίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναμέρισα	θα αναμερίσω	να αναμερίσω		αναμερίσει
β' ενικ.		αναμέρισες	θα αναμερίσεις	να αναμερίσεις	αναμέρισε
γ' ενικ.		αναμέρισε	θα αναμερίσει	να αναμερίσει
α' πληθ.		αναμερίσαμε	θα αναμερίσουμε	να αναμερίσουμε
β' πληθ.		αναμερίσατε	θα αναμερίσετε	να αναμερίσετε	αναμερίστε
γ' πληθ.		αναμέρισαν αναμερίσαν(ε)	θα αναμερίσουν(ε)	να αναμερίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναμερίσει	είχα αναμερίσει	θα έχω αναμερίσει	να έχω αναμερίσει
β' ενικ.	έχεις αναμερίσει	είχες αναμερίσει	θα έχεις αναμερίσει	να έχεις αναμερίσει
γ' ενικ.	έχει αναμερίσει	είχε αναμερίσει	θα έχει αναμερίσει	να έχει αναμερίσει
α' πληθ.	έχουμε αναμερίσει	είχαμε αναμερίσει	θα έχουμε αναμερίσει	να έχουμε αναμερίσει
β' πληθ.	έχετε αναμερίσει	είχατε αναμερίσει	θα έχετε αναμερίσει	να έχετε αναμερίσει
γ' πληθ.	έχουν αναμερίσει	είχαν αναμερίσει	θα έχουν αναμερίσει	να έχουν αναμερίσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναμερίζομαι	αναμεριζόμουν(α)	θα αναμερίζομαι	να αναμερίζομαι
β' ενικ.	αναμερίζεσαι	αναμεριζόσουν(α)	θα αναμερίζεσαι	να αναμερίζεσαι
γ' ενικ.	αναμερίζεται	αναμεριζόταν(ε)	θα αναμερίζεται	να αναμερίζεται
α' πληθ.	αναμεριζόμαστε	αναμεριζόμαστε αναμεριζόμασταν	θα αναμεριζόμαστε	να αναμεριζόμαστε
β' πληθ.	αναμερίζεστε	αναμεριζόσαστε αναμεριζόσασταν	θα αναμερίζεστε	να αναμερίζεστε	(αναμερίζεστε)
γ' πληθ.	αναμερίζονται	αναμερίζονταν αναμεριζόντουσαν	θα αναμερίζονται	να αναμερίζονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναμερίστηκα	θα αναμεριστώ	να αναμεριστώ		αναμεριστεί
β' ενικ.		αναμερίστηκες	θα αναμεριστείς	να αναμεριστείς	αναμερίσου
γ' ενικ.		αναμερίστηκε	θα αναμεριστεί	να αναμεριστεί
α' πληθ.		αναμεριστήκαμε	θα αναμεριστούμε	να αναμεριστούμε
β' πληθ.		αναμεριστήκατε	θα αναμεριστείτε	να αναμεριστείτε	αναμεριστείτε
γ' πληθ.		αναμερίστηκαν αναμεριστήκαν(ε)	θα αναμεριστούν(ε)	να αναμεριστούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω αναμεριστεί	είχα αναμεριστεί	θα έχω αναμεριστεί	να έχω αναμεριστεί		αναμερισμένος
β' ενικ.	έχεις αναμεριστεί	είχες αναμεριστεί	θα έχεις αναμεριστεί	να έχεις αναμεριστεί
γ' ενικ.	έχει αναμεριστεί	είχε αναμεριστεί	θα έχει αναμεριστεί	να έχει αναμεριστεί
α' πληθ.	έχουμε αναμεριστεί	είχαμε αναμεριστεί	θα έχουμε αναμεριστεί	να έχουμε αναμεριστεί
β' πληθ.	έχετε αναμεριστεί	είχατε αναμεριστεί	θα έχετε αναμεριστεί	να έχετε αναμεριστεί
γ' πληθ.	έχουν αναμεριστεί	είχαν αναμεριστεί	θα έχουν αναμεριστεί	να έχουν αναμεριστεί

Μεταφράσεις

    αναμερίζω

γαλλικά : écarter (fr), s'écarter (fr)

Πηγές

• «ἀναμερίζω», «ἀναμέριαστος» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .