έρεβος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	έρεβος	τα	ερέβη
γενική	του	ερέβους	των	(ερεβών)
αιτιατική	το	έρεβος	τα	ερέβη
κλητική		έρεβος		ερέβη
Κατηγορία όπως «έδαφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έρεβος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική Ἔρεβος (προσωποποίηση του σκότους)< πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₁régʷos (έρεβος, σκότος)

Ουσιαστικό

έρεβος ουδέτερο

• (λόγιο) βαθύ σκοτάδι

  ※  Γιώργος Σεφέρης, ποιητική συλλογή Στροφή, Κοχύλια, Σύννεφα: Ρίμα @greek-language.gr (οι τελευταίοι στίχοι)
  Είναι η ώρα που πνίγεται το δείλι
  και κουράζομαι ψάχνοντας τα ερέβη…
  (Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει).

Συγγενικά

• ερεβώδης

Μεταφράσεις

    έρεβος

γερμανικά : Finsternis (de)