Αὐσονίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Αὐσονίς	αἱ	Αὐσονίδες
γενική	τῆς	Αὐσονίδος	τῶν	Αὐσονίδων
δοτική	τῇ	Αὐσονίδῐ	ταῖς	Αὐσονίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Αὐσονίδᾰ	τὰς	Αὐσονίδᾰς
κλητική ὦ!		Αὐσονίς*		Αὐσονίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Αὐσονίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Αὐσονίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αὐσονίς < θέμα Αὐσον- (όπως Αὐσονία, Αὔσονες) + -ίς

Ουσιαστικό

Αὐσονίς, -ίδος θηλυκό & ως επίθετο μονογενές μονοκατάληκτο

1. (χώρα) η Αυσονία
   1. (ουσιαστικοποιημένο) συνώνυμο του Αὐσονία
   2. (ως επίθετο) συνώνυμο του Αὐσόνιος (εννοείται θηλυκό ουσιαστικό όπως γῆ)
2. γυναικείο όνομα

Πηγές

• Αὐσονίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press