-φῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	-φαωντ, -φαοντ- > -φῶντ
ονομαστική	ὁ	-φῶν	οἱ	-φῶντες
γενική	τοῦ	-φῶντος	τῶν	-φώντων
δοτική	τῷ	-φῶντῐ	τοῖς	-φῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	-φῶντᾰ	τοὺς	-φῶντᾰς
κλητική ὦ!		-φῶν		-φῶντες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		-φῶντε
γεν-δοτ	τοῖν		-φώντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'Ξενοφῶν' όπως «Ξενοφῶν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-φῶν < -φάων, αβέβαιης σημασίας, πιθανόν «λαμπρός» όπως στο φάος / φώς • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθημα

-φῶν αρσενικό

• επίθημα συνηρημένων κυρίων ονομάτων διπλόθεμων ακατάληκτων (δεν έχουν -ς στο τέλος)

  ὁ Ξενοφαωντ- > ὁ Ξενοφῶν, τοῦ Ξενοφαοντ-ος > τοῦ Ξενοφῶντος

Σύνθετα

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -φῶν στο Βικιλεξικό
• Κατηγορία:Ανδρικά ονόματα με επίθημα -φῶν (αρχαία ελληνικά)
• Λέξεις -φῶν @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Πηγές

• «Ξενοφών» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)