ὑστεροβουλία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὑστεροβουλίᾱ	αἱ	ὑστεροβουλίαι
γενική	τῆς	ὑστεροβουλίᾱς	τῶν	ὑστεροβουλιῶν
δοτική	τῇ	ὑστεροβουλίᾳ	ταῖς	ὑστεροβουλίαις
αιτιατική	τὴν	ὑστεροβουλίᾱν	τὰς	ὑστεροβουλίᾱς
κλητική ὦ!		ὑστεροβουλίᾱ		ὑστεροβουλίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑστεροβουλίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὑστεροβουλίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑστεροβουλία < αρχαία ελληνική ὕστερος + βουλή

Ουσιαστικό

ὑστεροβουλία θηλυκό

1. (ελληνιστική κοινή) σκέψη που γίνεται εκ των υστέρων, μετά από την εκτέλεση μιας πράξης
2. (ελληνιστική κοινή) μετάνοια, μετάνιωμα

Πηγές

• ὑστεροβουλία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.