ὁδοιπορία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὁδοιπορίᾱ	αἱ	ὁδοιπορίαι
γενική	τῆς	ὁδοιπορίᾱς	τῶν	ὁδοιποριῶν
δοτική	τῇ	ὁδοιπορίᾳ	ταῖς	ὁδοιπορίαις
αιτιατική	τὴν	ὁδοιπορίᾱν	τὰς	ὁδοιπορίᾱς
κλητική ὦ!		ὁδοιπορίᾱ		ὁδοιπορίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὁδοιπορίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὁδοιπορίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὁδοιπορία < ὁδοιπόρος < ὁδός + πόρος

Ουσιαστικό

ὁδοιπορία θηλυκό

1. οδοιπορία, πεζοπορία
2. ταξίδι διά ξηράς
3. αντοχή κατά την πεζοπορία

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ὁδοιπορίη