ὀξυβάφιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὀξυβάφιον	τὰ	ὀξυβάφιᾰ
γενική	τοῦ	ὀξυβαφίου	τῶν	ὀξυβαφίων
δοτική	τῷ	ὀξυβαφίῳ	τοῖς	ὀξυβαφίοις
αιτιατική	τὸ	ὀξυβάφιον	τὰ	ὀξυβάφιᾰ
κλητική ὦ!		ὀξυβάφιον		ὀξυβάφιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀξυβαφίω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀξυβαφίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀξυβάφιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ὀξύβαφ(ον)  + υποκοριστικό επίθημα -ιον. Μορφολογικά αναλύεται σε (ὀξύς) ὀξυ- + βαφ- (βάπτω) + -ιον

Ουσιαστικό

ὀξυβάφιον ουδέτερο (ῠ)

• (ελληνιστική κοινή) υποκοριστικό του ὀξύβαφον

  ≈ συνώνυμα: τρύβλιον / τρυβλίον

Πηγές

• ὀξυβάφιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.