ἰλυσπώμενος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἰλυσπώμενος	ἡ	ἰλυσπωμένη	τὸ	ἰλυσπώμενον
γενική	τοῦ	ἰλυσπωμένου	τῆς	ἰλυσπωμένης	τοῦ	ἰλυσπωμένου
δοτική	τῷ	ἰλυσπωμένῳ	τῇ	ἰλυσπωμένῃ	τῷ	ἰλυσπωμένῳ
αιτιατική	τὸν	ἰλυσπώμενον	τὴν	ἰλυσπωμένην	τὸ	ἰλυσπώμενον
κλητική ὦ!		ἰλυσπώμενε		ἰλυσπωμένη		ἰλυσπώμενον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἰλυσπώμενοι	αἱ	ἰλυσπώμεναι	τὰ	ἰλυσπώμενᾰ
γενική	τῶν	ἰλυσπωμένων	τῶν	ἰλυσπωμένων	τῶν	ἰλυσπωμένων
δοτική	τοῖς	ἰλυσπωμένοις	ταῖς	ἰλυσπωμέναις	τοῖς	ἰλυσπωμένοις
αιτιατική	τοὺς	ἰλυσπωμένους	τὰς	ἰλυσπωμένᾱς	τὰ	ἰλυσπώμενᾰ
κλητική ὦ!		ἰλυσπώμενοι		ἰλυσπώμεναι		ἰλυσπώμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἰλυσπωμένω	τὼ	ἰλυσπωμένᾱ	τὼ	ἰλυσπωμένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἰλυσπωμένοιν	τοῖν	ἰλυσπωμέναιν	τοῖν	ἰλυσπωμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυόμενος' όπως «λυόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἰλυσπώμενος, -η, -ον

• μετοχή ενεστώτα μέσης φωνής του συνηρημένου ρήματος ἰλυσπῶμαι του ρήματος ἰλυσπάομαι

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Τίμαιος, 92a @scaife.perseus

  τοῖς δʼ ἀφρονεστάτοις αὐτῶν τούτων καὶ παντάπασιν πρὸς γῆν πᾶν τὸ σῶμα κατατεινομένοις ὡς οὐδὲν ἔτι ποδῶν χρείας οὔσης, ἄποδα αὐτὰ καὶ ἰλυσπώμενα ἐπὶ γῆς ἐγέννησαν.

  ※  1ος κε αιώνας Φίλων ο Ιουδαίος, De Specialibus Legibus (lib. i‑iv), 4.113, @scaife.perseus

  Τῆς δ’ αὐτῆς ἰδέας ἐχόμενος τῶν ἑρπετῶν ὅσα ἢ ἄποδα ἢ συρμῷ τῆς γαστρὸς ἰλυσπώμενα ἢ τετρασκελῆ καὶ πολύποδα φησὶν εἶναι πρὸς ἐδωδὴν οὐ καθαρά,

  ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Paedagogus, Παιδαγωγός, 3.6, 35, @scaife.perseus

  δεινὸς δὲ καὶ ὁ πλοῦτος ἰλυσπώμενος παρὰ τὴν ἔμπειρον ἢ ἄπειρον αὐτοῦ λαβὴν προσφῦναι καὶ δάκνειν, εἰ μή τις αὐτῷ καταμεγαλοφρονῶν ἐπιστημόνως χρῷτο, ἵνα σὺν τῇ ἐπῳδῇ τοῦ λόγου καταξέσηται μὲν τὸ θηρίον, αὐτὸς δὲ ἀπαθὴς μείνῃ.

Πηγές

• ἰλυσπάομαι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ
• μορφολογία@perseus.tufts.edu