ἡμιδαής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἡμιδαής	τὸ	ἡμιδαές
γενική	τοῦ/τῆς	ἡμιδαοῦς	τοῦ	ἡμιδαοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἡμιδαεῖ	τῷ	ἡμιδαεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἡμιδαῆ	τὸ	ἡμιδαές
κλητική ὦ!		ἡμιδαές		ἡμιδαές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἡμιδαεῖς	τὰ	ἡμιδαῆ
γενική	τῶν	ἡμιδαῶν	τῶν	ἡμιδαῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἡμιδαέσῐ(ν)	τοῖς	ἡμιδαέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἡμιδαεῖς	τὰ	ἡμιδαῆ
κλητική ὦ!		ἡμιδαεῖς		ἡμιδαῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἡμιδαεῖ	τὼ	ἡμιδαεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἡμιδαοῖν	τοῖν	ἡμιδαοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἡμιδαής < ἡμι- + -δαής (δαίω)

Επίθετο

ἡμιδαής, -ής, -ές

1. μισοκαμένος

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 16 (Π. Πατρόκλεια.), στίχ. 294 (293-294)

   ἐκ νηῶν δ᾽ ἔλασεν, κατὰ δ᾽ ἔσβεσεν αἰθόμενον πῦρ. | ἡμιδαὴς δ᾽ ἄρα νηῦς λίπετ᾽ αὐτόθι·

   Και αφού τους Τρώας έδιωξεν από τες πρύμνες όλους, | σβήνει την φλόγα μένει αυτού μισόκαυτο το πλοίον·

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 4.598, @scaife.perseus

   ἡμιδαὴς Φαέθων πέσεν ἅρματος Ἠελίοιο

2. μισοκομμένος

Συγγενικά

• ἀμφιδαής
• θεσπιδαής
• πυρδαής
• ταχυδαής

• → και δείτε τη λέξη δαίω

Πηγές

• ἡμιδαής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἡμιδαής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.