ἕλωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἕλωρ	τὰ	ἕλωρα
γενική
δοτική
αιτιατική	τὸ	ἕλωρ
κλητική ὦ!
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'ανώμαλα' όπως «Ελλειπτικά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἕλωρ < θέμα ἑλ- (όπως ἑλεῖν, αοριστικό θέμα του αἱρέω) + -ωρ

Ουσιαστικό

ἕλωρ ουδέτερο, επικός τύπος  (ελλειπτικό ουσιαστικό)

1. (για άταφα πτώματα) λάφυρο, λεία, αρπαγή, βορά

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 17 (Ρ. Μενελάου ἀριστεία.), στίχ. 151 (στίχοι 150-151)

   ἐπεὶ Σαρπηδόν᾽ ἅμα ξεῖνον καὶ ἑταῖρον | κάλλιπες Ἀργείοισιν ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσθαι,

   αφού ξένον και σύντροφον, τον μέγαν Σαρπηδόνα | να γίνει αφήκες άρπαγμα στα πλήθη των Αργείων;

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Αἴας, 829-830

   καὶ μὴ πρὸς ἐχθρῶν του κατοπτευθεὶς πάρος | ῥιφθῶ κυσὶν πρόβλητος οἰωνοῖς θ᾽ ἕλωρ.

   να μην προλάβουν οι εχθροί και μείνω απορριγμένος, | λεία στα λαίμαργα σκυλιά και στα κοράκια.

   Μετάφραση (2012): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek‑language.gr

2. (στον πληθυντικό ἔλωρα ) φόνος, θάνατος

   δείτε το παράθεμα για το Πατρόκλοιο ἔλωρα

Συνώνυμα

• ἑλώριον

Εκφράσεις

• Πατρόκλοιο ἔλωρα: τιμωρία για το φόνο του Πατρόκλου

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 18 (Σ. Ὁπλοποιία.), στίχ. 93 (στίχοι 91-93)

  αἴ κε μὴ Ἕκτωρ | πρῶτος ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃ, | Πατρόκλοιο δ᾽ ἕλωρα Μενοιτιάδεω ἀποτείσῃ.»

  εάν ο Έκτωρ | πρώτος από την λόγχην μου δεν ξεψυχήσει εμπρός μου, | και μου πληρώσει την σφαγήν του αγαπητού Πατρόκλου».

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Πηγές

• ἕλωρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἕλωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.