ἔρημος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἔρημος	τὸ	ἔρημον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐρήμου	τοῦ	ἐρήμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐρήμῳ	τῷ	ἐρήμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἔρημον	τὸ	ἔρημον
κλητική ὦ!		ἔρημε		ἔρημον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἔρημοι	τὰ	ἔρημᾰ
γενική	τῶν	ἐρήμων	τῶν	ἐρήμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐρήμοις	τοῖς	ἐρήμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐρήμους	τὰ	ἔρημᾰ
κλητική ὦ!		ἔρημοι		ἔρημᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐρήμω	τὼ	ἐρήμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐρήμοιν	τοῖν	ἐρήμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἔρημος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἔρημος (Κατά τον Τζάρτζανο, με τύπους: «ὁ ἔρημος, ἡ ἐρήμη ἢ ἔρημος, τὸ ἔρημον»)

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Άλλες μορφές

• ἐρῆμος

Πηγές

• ἔρημος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  Δείτε και ἐρῆμος.